Propozycja redakcji dot. połączeń podmiejskich w aglomeraji Warszawy

do UMWM

Szanowni Państwo,

Przez lata dojeżdżałem ekspresem regionalnym linii RE1 znad polskiej granicy, ze stacji Frankfurt nad Odrą, do Berlina. Myślę że jechałem co najmniej kilkaset razy tym pociągiem, jeśli nie więcej. Po polskiej stronie granicy w ogóle całkowicie brak jest tego typu oferty przewozowej. A przecież jest ona podstawą komunikacji regionalnej w okolicy po stronie niemieckiej, gdzie mieszkałem. Polska nadal drastycznie różni się od krajów Europy Zachodniej.

Proponuję takie same rozwiązania jak na liniach kolejowych po stronie niemieckiej w przypadku połączenia koleją woj.mazowieckiego. Proponuję wykorzystanie łącznicy kolejowej na trasie Warszawa Zachodnia- Służewiec- Piaseczno- Góra Kalwaria- Grzebowilk- Mińsk Mazowiecki, z pominięciem st. Pilawa. Wykorzystanoby łącznicę by ominąć zmianę kierunku na stacji Pilawa, i wprowadzić przyspieszone połączenia typu ekspres regionalny z Góry Kalwarii do Mińska Mazowieckiego. Jego schemat jest załącznikiem tego listu.

Szacuję że czas przejazdu odcinka Warszawa Służewiec- Mińsk Maz. powinien wynosić ok. 1 godz. 05 minut do 1 godziny, a całej trasy z  ok. 1 godz. 5 min. do 1 godz. 10 minut. Proponowana lista przystanków:

1. - z Warszawy Zach. z pominięciem stacji pośrednich do Piaseczna
   
2. Góra Kalwaria 
   
3. Warszówka
   
4. Osieck
   
5. Jaźwiny
   
6. Mińsk Maz. przez Grzebowilk
   

Proponowałem już kiedyś by wprowadzić w Państwa regionie Europy - podobną ofertę przewozową jak w przypadku krajów Europy Zachodniej. 

Poniżej opisaną linią RE1 regularnie dojeżdżam z Zielonej Góry przez Frankfurt nad Odrą gdzie wsiadam do RE1 w kierunku do Berlina. Obecnie kursuje ona co 30 minut w ciągu dnia, początkowo kursowała dość rzadko.

Ekspresem do pracy

Za Odrą i Nysą Łużycką kolejnym filarem przemian na kolei, obok zwiększania liczby połączeń, było postawienie na kompleksową ofertę szybkich połączeń ponadlokalnych. W 1994 r. koleje niemieckie Deutsche Bahn wprowadziły nową kategorię pociągów: Regional-Express (RE). Wprowadzenie do sieci kolejowej szybkich połączeń regionalnychpod wyraźną i dziś już bardzo mocno rozpoznawalną marką Regional-Express miało na celu skrócenie długości przejazdu na trasach regionalnych w newralgicznym czasie, gdy w zachodniej części Niemiec istniała już imponująca sieć autostrad, indywidualny transport samochodowy był w rozkwicie, zaś na terenie byłego NRD po zjednoczeniu kraju rozbudowa sieci drogowej wkraczała w decydującą fazę i samochód stawał się powszechnym dobrem.

 

Połączenia przyspieszone, rozpoczynając funkcjonowanie pod marką Regional-Express, zmieniły w połowie lat 90. filozofię obsługi niemieckich linii regionalnych, która wcześniej, jak do dzisiaj ma to miejsce w Polsce, opierała się na pociągach zatrzymujących się na wszystkich napotkanych stacjach i przystankach, co uniemożliwiało kolei zaoferowanie długości podróży konkurencyjnej wobec samochodów mknących po sieci bezpłatnych autostrad, coraz głębiej penetrującej republikę federalną. Założeniem połączeń Regional-Express było zapewnienie pasażerom bezpośredniego dojazdu z miast na peryferiach danego regionu do samego centrum metropolii – z liczbą postojów ograniczoną tylko do większych miejscowości.

 

Nie mniej ważne było założenie, że pociągi Regional-Express mają stanowić rozwinięcie istniejącej oferty przewozowej, a więc nie mogą wyprzeć dotychczas kursujących, często zatrzymujących się pociągów lokalnych, skutkowałoby to bowiem ograniczeniem dostępu do kolei dla pasażerów z mniejszych przystanków. Pociągi Regional-Express miały ponadto zaspokajać zróżnicowane potrzeby mobilności, a więc zgodnie z rozkładem cyklicznym kursować regularnie od rana do wieczora – co 1–2 godziny. Ważną zasadą funkcjonowania Regional-Express jest obowiązywanie w nich taryfy typowej dla połączeń regionalnych – bez żadnych dopłat.
Z czasem zmodyfikowano podejście do trasowania połączeń Regional-Express i zaczęto coraz częściej sięgać po rozwiązanie hybrydowe. Na wybranym odcinku pociąg RE zatrzymuje się na wszystkich napotkanych stacjach i przystankach (obejmując na tym odcinku także funkcję pociągu lokalnego), by następnie kolejną część swojej trasy pokonać z minimalną liczbą postojów. Dzięki temu mieszkańcy wielu wsi oraz małych miasteczek, rozsianych również po peryferiach niemieckich landów, uzyskali szybkie i bezpośrednie połączenia z centrami największych metropolii.
Jako pierwsze z dziesiątek połączeń Regional-Express, kursujących dziś na terenie całych Niemiec, uruchomiona została przed 20 laty linia RE na 253-kilometrowej trasie Magdeburg – Brandenburg nad Hawelą – Poczdam – Berlin – Frankfurt nad Odrą – Eisenhüttenstadt. Połączenie zapewniło mieszkańcom brandenburskich miast i miasteczek możliwość bezpośredniego dojazdu do dworców Zoologischer Garten, Friedrichstrasse czy Alexanderplatz, położonych w samym centrum Berlina. Według danych podawanych przez „Allianz pro Schiene" w 1994 r. z pociągów linii RE1 korzystało dziennie 8,7 tys. pasażerów. Do 2013 r. dobowa liczba podróżujących pociągami RE kursującymi między Magdeburgiem a Eisenhüttenstadt wzrosła do 49 tys.

 

Wynoszący prawie 500% wzrost przewozów w przypadku linii RE1 pokazuje, że pasażerowie chętnie przesiadają się do pociągów. Pod warunkiem, że kolej zapewni atrakcyjną, ale także stabilną ofertę, pozbawioną ciągłych komunikatów o „skróceniu relacji", „zawieszeniu pociągu" czy „ograniczeniu terminów kursowania". Ewentualny brak stabilności, który w przypadku linii RE1 miał jednak miejsce, może wyrażać się co najwyżej w uruchomieniu dodatkowych pociągów dogęszczających częstotliwość w godzinach szczytu (z 60 do 30 minut) czy w wydłużeniu kursowania na godziny późnowieczorne, a nawet nocne.

wg http://nowyobywatel.pl/2015/11/24/pociag-do-pasazera/

Załącznik: opis przystanków:

Proponuję wprowadzenie kolei regionalnej i przystanków osobowych na istniejącej linii kolejowej nr 13. Zadanie to realizacja pomysłu polegającego na włączeniu w sieć kolei dodatkowych przystanków i stacji kolejowych wokół Warszawy.

Proponowane przystanki:
(patrząc od stacji Pilawa w stronę Mińska)

• Lubice
  
• Gadka
  
• Grzebowilk
  
• Chochół
  
• Mińsk Maz. Sosnkowskiego
  

Na drugiej z opisanych linii od stacji Pilawa w stronę Góry Kalwarii :

• Jaźwiny
  
• Osieck- przystanek już istnieje.
  
• Warszówka
  
• Piotrowice
  
• Glinki
  

-- 

Przystanek Grzebowilk powstałby przy jednym z torów stacji Grzebowilk i mógłby powstać najprędzej. Co UMWM sądzi o proponowanych stacjach i przystankach? Czy ich realizacja była kiedykolwiek przedmiotem analiz czy planów? Grafikę dołączam.

Inne informacje:

Linia nr 13 Krusze (Tłuszcz) – Pilawa została otwarta w 1897 roku. Jej długość to 56,334 km. Stanowi wschodnią obwodnicę Warszawskiego Węzła Kolejowego. Pierwotnie otwarta w 1897 roku linia łączyła Tłuszcz z Pilawą. Łącznicę Jasienica Mazowiecka - Krusze wybudowano razem z odcinkiem Wieliszew - Tłuszcz linii nr 10, który do użytku został oddany w 1936 roku. Linia nr 13 figuruje w spisie linii kolejowych o znaczeniu państwowym. Posiada obecnie 5 czynnych stacji towarowych. Elektryfikacja linii kolejowej nr 13 Krusze – Pilawa była podzielona na dwa etapy. W ramach pierwszego etapu elektryfikacji został zelektryfikowany odcinek Mińsk Mazowiecki R101 – Pilawa. Oficjalnie pociągi elektryczne mogły z niego korzystać od 22 grudnia 1970 r. W ramach drugiego etapu zelektryfikowano odcinek Krusze – Mińsk Mazowiecki R101, który otwarto dla pociągów elektrycznych 27 maja 1972 r. Istnieją cztery czynne posterunki odgałęźne. Są to: Krusze, Jasienica Mazowiecka, Mińsk Mazowiecki R101 i Żołnierka. Linia posiada połączenia z liniami: nr 10 Legionowo – Tłuszcz, nr 2 Warszawa Centralna – Terespol, nr 7 Warszawa Wschodnia – Dorohusk oraz linią nr 12 Skierniewice – Łuków.

Szlak linii kolejowej nr 13 Krusze – Pilawa przechodzi w większości przez tereny lasów oraz pól uprawnych. Zabudowania wokół linii występują w niewielu miejscach. Linia charakteryzuje się wysokimi nasypami. Po linii prowadzony jest głównie ruch towarowy. Ruch na linii można podzielić właściwie na dwie części. Na odcinku Krusze – Mińsk Mazowiecki R101 prowadzony jest wyłącznie ruch towarowy. Niestety, kursuje tędy stosunkowo niewiele pociągów. Z kolei na odcinku Mińsk Mazowiecki R101 – Pilawa prowadzony jest zarówno ruch towarowy, jak i pasażerski. Kursuje tędy rozkładowo część pociągów TLK kursujących pomiędzy Warszawą a Lublinem.

Na linii prowadzone są bieżące remonty torowiska. W przyszłości istnieją pewne plany budowy peronów na stacjach towarowych. Należy jednak podejść z olbrzymim dystansem do tej informacji. Obecnie ruch na odcinku Mińsk Mazowiecki R101 - Pilawa jest większy, gdyż trwają remonty na linii nr 7 Warszawa Wschodnia - Dorohusk. Część pociągów jest kierowana objazdem przez linię nr 13. Są to głównie składy Twoich Linii Kolejowych.

Uaktualnienie wg bazakolejowa.pl

2017-12-10 Mińsk Mazowiecki R 101 - Pilawa Otwarcie dla ruchu

ruch pasażerski: regularny; Od nowego rozkładu linią kursuje jedna para pociągów KM relacji Warszawa Wschodnia 16:46 - Pilawa 17:42 i z powrotem. Od Żołnierki do Mińska Maz. R101 jeździ też tędy objazdowy TLK Ustronie.

We wrześniu 2018 roku także po tej linii jeździ jeden pociąg Kolei Mazowieckich, ale nie w relacji Pilawa - Mińsk Mazowiecki, tylko w relacji Warszawa Wschodnia (odj. 16:48) - Sulejówek Miłosna (prz. 17:04, odj. 17:05) - Pilawa (prz. 17:40). 

--

www.gazetawarszawska.pl